SP Łyna

Etapy rozwoju mowy dziecka

Logopeda przypomina

  1. Każde dziecko rozwija się we własnym, swoistym tempie i niewielkie opóźnienia rozwoju mowy nie powinny być powodem do niepokoju.
  1.  Stopień rozwoju mowy w danym momencie zależy od różnych czynników. Do najważniejszych należą psychofizyczny rozwój dziecka oraz wpływ środowiska.
  1. Opóźnienia w pojawianiu się poszczególnych stadiów rozwoju mowy nie powinny przekraczać 6 miesięcy, jeżeli któryś z etapów rozwoju mowy opóźnia się koniecznie skonsultuj się z logopedą.

ROZWÓJ MOWY

OKRES MELODII - OD URODZENIA DO 1 ROKU ŻYCIA

Początkowo dziecko komunikuje się z otoczeniem za pomocą krzyku, po którym można rozpoznać jego potrzeby.

Około 6-7 miesiąca życia dziecko zaczyna reagować na mowę, doskonale rozróżnia melodię mowy, tzn. na podniesiony tom reaguje płaczem, a na mowę cichą, pieszczotliwą reaguje uśmiechem, jest zadowolone.

Około 10 miesiąca życia dziecko zaczyna przejawiać tendencję do powtarzania własnych i zasłyszanych słów. Zaczyna kojarzyć wielokrotnie powtarzane dźwięki ze wskazywaniem odpowiedniej osoby lub przedmiotu.

Około 12 miesiąca życia dziecko zaczyna rozumieć, co do niego mówimy, reaguje na swoje imię, jest w stanie zrozumieć więcej niż samo potrafi powiedzieć. Pojawiają się pierwsze wyrazy wypowiadane ze zrozumieniem.

Co ciekawe rozwój mowy w okresie melodii postępuje zazwyczaj równolegle z rozwojem fizycznym:

– fazie głużenia odpowiada umiejętność unoszenia głowy;

– gaworzeniu – umiejętność siadania,

– pierwszym wyrazom – pozycja pionowa, stawanie na nóżki.

OKRES WYRAZU - OD 1 DO 2 ROKU ŻYCIA

12

Maluch rozumie o wiele więcej słów, wyrażeń i zdań, niż jest w stanie samodzielnie wypowiedzieć. W słowniku dziecka pojawiają się samogłoski, takie jak: a, u, i, e, zazwyczaj oraz spółgłoski: p, b, m, t, d, n, ś, ć, czasem ź, dź.

Pojawiają się też onomatopeje, np. mu, bum-bum, miał, itp.

Pojawiają się wyrazy takie jak: mama, tata, baba, papu. Dziecko początkowo upraszcza budowę słów wymawiając pierwszą sylabę lub końcówkę wyrazu, np. daj-da, jeszcze-ecie itp. 

Między 14-15 miesiącem życia dziecka, następuje zwiększenie liczby wymawianych przez dziecko pojedynczych wyrazów. Jest to spowodowane burzliwym rozwojem ruchowym, jak i umysłowym dziecka. Dziecko zaczyna chodzić, następuje rozwój funkcji poznawczych dziecka, a także intensywna eksploracja otaczającego świata i nazywanie przez dziecko interesujących go przedmiotów.

OKRES ZDANIA - OD 2 DO 3 ROKU ŻYCIA

Między 2 a 3 rokiem życia dziecko zaczyna budować zdania, początkowo proste, które są złożone z dwóch, trzech wyrazów, następnie przechodzi w wypowiedzi dłuższe, cztero – pięcio wyrazowe. Formy gramatyczne są używane często niepoprawnie. Dziecko nie potrafi jeszcze wypowiadać poprawnie wszystkich głosek – głoski trudne, są zastępowane głoską łatwiejszą. 

Dziecko słyszy błędnie wypowiedziane słowa i poprawia je. Świadczy to o umiejętności różnicowania słuchowego wyrazów. Na tym etapie mowa dziecka jest zrozumiała nie tylko dla najbliższych, ale także dla otoczenia.

W tym okresie dziecko wypowiada prawidłowo spółgłoski: p, b, m, f, w, k, g, h, t, d, n, l, oraz samogłoski ustne: a, o, u, e, y, i, a, czasem nosowe: ą, ę. Pod konie tego okresu pojawia się: s, z, c, dz, które wcześniej było zastępowane przez dziecko: ś, ź, ć, dź

dziecko

OKRES SWOISTEJ MOWY DZIECKA - OD 3 DO 7 ROKU ŻYCIA.

podstawówka

Mowa w dalszym ciągu się rozwija, następuje progres artykulacyjny, wzbogaca się zasób słownictwa, rozwija się umiejętność budowania zdań złożonych. U czterolatków w dalszym ciągu występują zniekształcenia, ale w nieco mniejszym stopniu. Pojawiają się neologizmy. 

Dziecko 3 letnie, potrafi porozumieć się z otoczeniem, jego mowa jest już w pewnym stopniu ukształtowana, jednak jej rozwój odbywa się w dalszym ciągu i często pojawiają się błędy. Dziecko trzyletnie powinno już wymawiać wszystkie samogłoski ustne i nosowe, spółgłoski: p, b, m, f, w, ś, ź, ć, dź, ń, k, g, h, t, t, d, n, l, ł, j. Pojawiają się również głoski takie jak: s, z, c, dz. Dziecko już umie wypowiadać większość z tych głosek poprawnie w izolacji, a w mowie potocznej zastępuje je zaś głoskami łatwiejszymi. Dziecko zmiękcza głoski: s, z, c, dz, sz, ż, cz, dż na głoski: ś, ź, ć, dź. 


Najczęstsze błędy językowe pojawiające się u trzylatków, które mogą utrzymywać się do 5 roku życia, to:

– opuszczanie sylaby początkowej lub końcowej (kolano-lano);

– przestawianie głosek w wyrazie (pałka- łapka);

– tworzenie nowych wyrazów;

– głoska r może być wymawiana jako  j  lub  l , ewentualnie jako  ł ,

–  zamiast  f  występuje często  ch  lub odwrotnie.



Dziecko 4 letnie, potrafi już mówić o przeszłości i przyszłości, zadaje mnóstwo pytań, ponadto:

– utrwalają się głoski s, z, c, dz, dziecko nie powinno ich zamieniać na ich zmiękczone odpowiedniki ś, ż, ć, dż;

– głoski sz, ż, cz, dż dziecko może wymieniać na s, z, c, dz – jest to tzw. seplenienie fizjologiczne;

– pojawia się głoska r, choć jej brak nie powinien jeszcze niepokoić;

– może pojawić się nieprawidłowe różnicowanie głosek np. zamiana  s, z, c, dz, na sz, ż, cz, dż – np.: szamolot;


  
Dziecko 5 letnie, mowa dziecka w tym wieku powinna być zrozumiała a wypowiedzi dziecka wielozdaniowe

– dziecko potrafi już bezbłędnie powtórzyć sz, ż, cz, dż, choć w mowie potocznej mogą wciąż być zastępowane przez s, z, c, dz;

– głoska r powinna być już wymawiana, chociaż często pojawia się dopiero w tym okresie;

– wypowiedzi uwzględniają kolejność zdarzeń i zależności przyczynowo – skutkowe, są zwykle poprawne gramatycznie;

– dziecko potrafi wyjaśnić znaczenie słów, opisać cechy przedmiotów i możliwość ich zastosowania;

– dziecko chętnie poprawia innych i samego siebie, szukając prawidłowego brzmienia wyrazu;



Dziecko 6 letnie powinno już prawidłowo wymawiać wszystkie głoski, oraz powinno mieć opanowane mówienie

– powinno poprawnie wymawiać wszystkie dźwięki nawet te najtrudniejsze do opanowania czyli głoski sz, ż, cz, dż oraz r;

– umieć porównywać (odnajdywać różnice i podobieństwa) oraz klasyfikować przedmioty pod względem wielkości, kształtu, koloru, ciężaru, funkcji użytkowej

– dokonywać analizy i syntezy słuchowej wyrazów o prostej budowie fonetycznej (tzw. głoskowania)

– wyodrębniać głoski na początku, na końcu i w środku wyrazu

– samodzielnie wymyślać wyrazy rozpoczynające się na daną głoskę

– wyklaskiwać ilość sylab w wyrazie

– określać położenie przedmiotu względem otoczenia (nad, pod, obok, między, wewnątrz itp.)

– określać kierunek (do tyłu, na wprost, w bok itp.)

NORMY ROZWOJOWE

Normą rozwojową jest, jeśli dziecko w wieku:

0 -1 roku – komunikuje się z dorosłymi za pomocą krzyku, głuży, gaworzy, wymawia pierwsze wyrazy: mama, tata, baba;

1 – 2 lat – Używa prawie wszystkich samogłosek, z wyjątkiem nosowych (ą, ę) oraz wymawia niektóre spółgłoski ( p, b, m, t, d, n, k, ś, ź, ć dź, ch). Pozostałe zastępuje innymi. Wypowiada się jednowyrazowo: np.: kaczka – kaka;

lata – porozumiewa się prostymi zdaniami, wymawia wszystkie samogłoski i spółgłoski (p, pi, b, bi, m, mi, n, ni, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li, ś, ź, dź, j, k, ki, g, gi, ch);

4 lata – wymawia głoski s, z, c, dz;

5 – 6 lat – wymawia głoski sz, ż, cz, dż, r;

lat – ma utrwaloną poprawną wymowę wszystkich głosek oraz opanowaną technikę mówienia.


Pomoc logopedy może być przydatna także w przypadku, gdy dziecko:

– rodzi się przedwcześnie z objawami wcześniactwa,

– cierpi na nieprawidłowości  neurorozwojowe,

– rozwija się wolno i nieharmonijnie,

– ma stwierdzone nieprawidłowe napięcie mięśniowe,

– ma opóźniony rozwój psychoruchowy, jest nadruchliwe lub apatyczne,

– ma lub miało kłopoty ze ssaniem, połykaniem, gryzieniem, żuciem,

– nieprawidłowo reaguje lub wcale nie reaguje na dźwięki otoczenia,

– mało gaworzy, jest mało aktywne głosowo,

– oddycha przez usta,

– uporczywie ślini się (nie kontroluje wycieku śliny),

– ma nieprawidłowo zbudowane narządy mowy między innymi język, podniebienie,

– zbyt długo było karmione butelką i ssie smoczek (ponad 2 rok życia)

Skip to content